Położenie

Islandia leży na atlantyckim ryfcie, czyli w rejonie rozchodzenia się płyt litosfery. Magma, wydostająca się przez powstające w takich okolicach szczeliny, tworzy podmorski grzbiet górski, który miejscami sięga powierzchni morza - właśnie w ten sposób powstały Wyspy Kanaryjskie i Islandia. Islandia składa się głównie z podbiegunowej pustyni, tylko na wybrzeżu trafia się od czasu do czasu osada lub miasteczko. Wnętrze wyspy jest bezludne i zapuszczać się tam można wyłącznie pojazdem terenowym, wziąwszy zapas jedzenia, paliwa, śpiwory i namioty, oraz - koniecznie! - telefon komórkowy. Wokół wyspy biegnie główna szosa, ale ma ona asfaltową nawierzchnię tylko na ok. 2/3 długości, pozostała część to utwardzana droga gruntowa, pełna kamieni i wybojów. Wiele islandzkich dróg wygląda podobnie, dlatego ceny wynajmu samochodów są astronomiczne.

Klimat

Można powiedzieć, że koło podbiegunowe dotyka północnego wybrzeża wyspy, ale ciepły Prąd Zatokowy ma decydujący wpływ na klimat, więc jest on łagodny. Występują stosunkowo niewielkie wahania temperatury między zimą a latem (latem jest średnio 5-10oC, w dzień ok. 15, zimą średnio od 0 do -5. Dla porównania: w centralnej Kanadzie na tej samej szerokości geograficznej zimą jest średnio od -30 do -35oC. Na Islandii jest wilgotno, zimą śnieżnie i ciemno, latem aura zmienna, na zmianę świeci słońce, pada deszcz lub grad. Północne wybrzeże jest trochę bardziej słoneczne i suchsze niż południowe.

Ludność

Wyspę zamieszkuje ok. 300 tys. osób, powierzchnia wynosi 103 tys. km2. A więc gęstość zaludnienia jest ok. 30-krotnie mniejsza niż w Polsce. Rozwinięte rybołówstwo, przemysł przetwórczy, odzieżowy, produkcja nawozów sztucznych, wytop aluminium. Ludzie żyją długo: 77 lat mężczyźni i 82 lata kobiety. Dane z przełomu wieków 20/21.

Historia

Do 8 wieku wyspa była niezamieszkana, potem powstały nieliczne eremy mnichów irlandzkich, prześladowanych w ojczyźnie. W r. 874 Norweg Ingolf Arnarson zapoczątkował kolonizację przez założenie Reykjaviku, potem przybywali osadnicy, gł. z Norwegii i Wysp Brytyjskich (także ludność celtycka). W 1000 r. przyjęcie chrześcijaństwa, ale do dziś ludzie opowiadają sobie historie o elfach i trollach.

Transport

Brak pociągów, dobrze funkcjonuje transport kołowy, morski i lotniczy.

Jak widać na mapie, Islandia leży bliżej Grenlandii niż Europy. Będąc już na wyspie, można urządzić sobie lotniczą wycieczkę na Grenlandię, a nawet zamówić terenowy samochód, który będzie tam na nas oczekiwał. Jasne, że takie ekstrawagancje mają swoją cenę.

Wynająłem samochód w Reykjaviku i objechałem dookoła całą wyspę w tydzień.  Na Zachodnie Fiordy (Isafjordur i okolice) nie starczyło już czasu, podobnie jak na Wyspy Westmannów (Vestmannaeyjar) - w wolnym tłumaczeniu "Wyspy Irlandzkich Niewolników". Na te wyspy można polecieć z kilku lotnisk na południu Islandii, co jest szybkim i wygodnym rozwiązaniem, ale droższym niż podróż promem. Na Wyspach Westmannów w pobliżu miejscowości Heimaey w 1973 r. wybuchł wulkan i mieszkańcy stoczyli wyczerpującą walkę z żywiołem, w wyniku której część miasteczka udało się uratować. Podobno do dziś można przyrządzać potrawy na wciąż gorącej, zastygłej lawie, ale nie próbowałem, więc nie mogę potwierdzić tych doniesień. W sumie przejechałem ok. 1400 km, sporo po drodze zwiedzając piechotą.

Oto Toyota Corolla, która nadspodziewanie dzielnie spisywała się na wyboistych drogach Północnej Krainy. Wokół widać bezdrzewne pagórki i wzgórza, pokryte mchami i porostami. Na Islandii właściwie nie rosną drzewa - te, które widziałem (karłowate brzózki), zostały zasadzone przez człowieka.

Deszcz jest codziennym zjawiskiem, choć rzadko się zdarza, aby lało długo. Raczej przechodzą krótkotrwałe ulewy, a nieraz i gradobicia.